-Ανατρέχοντας
στην μνήμη την περίοδο της θρυλικής δεκαετίας 1960, μπορούμε να θυμηθούμε την
στρογγυλή υπερυψωμένη πλατεία με τον υπέροχο καταπράσινο κήπο που υπήρχε
περιμετρικά… η άλλη πλατεία ήταν ακόμη αναξιοποίητη και χρησίμευε κυρίως ως
τόπος συγκέντρωσης των αγελάδων του χωριού, όπου τα παραλάμβαναν οι βοσκοί για
να τα οδηγήσουν στα βοσκοτόπια του «μεραλίκ».
-Ξεκινώντας
από το Κοινοτικό κατάστημα προς νότια κατεύθυνση, μπορούσες να δείς το καφενείο
του Κουτσή, δίπλα το καφενείο ή ζαχαροπλαστείο του Παρασκευόπουλου Αθανασίου,
και το παραδοσιακό καφενείο του Όθωνα… από δεξιά φυσικά υπήρχε ο κινηματογράφος
«REX» του Βορίλα
Μιχαήλ και το πρακτορείο περιοδικών & εφημερίδων, ενώ απέναντι ήταν η ταβέρνα του Αλβανόπουλου Ιωάννη "Η Αράχνη" που μετέπειτα έγινε καφενείο.
-Συνεχίζοντας
από την δεξιότερη πλευρά μπορούσες να δείς το σιδεράδικο του Μπάρμπα-Γιάννη και
προχωρώντας στην ευθεία έβλεπες το
μανάβικο του κυρ-Αντώνη Ετζόγλου, το κουρείο του Μποζή, το υποδηματοποιείο
του Κώστα Ζαγγίλα, το επιπλοξυλουργείο του Ζαγγίλα Βαγγέλη, το κρεοπωλείο του Κυρκαρά, ενώ απέναντι στη γωνία ήταν το κρεοπωλείο του Νάκου (Παντελέρη Όθωνα).
-Μετά
τον Ιερό Ναό του Αγ.Γεωργίου που την εποχή εκείνη ήταν με το παλαιό και
μικρότερο κτίσμα, υπήρχε μία αλάνα με την πέτρινη βρύση που προμηθευόταν οι
κάτοικοι το πόσιμο νερό, και ακριβώς πίσω υπήρχε το ποδηλατάδικο… μετά από
χρόνια το ποδηλατάδικο το αντικατέστησε η θρυλική ταβέρνα του Στεφάνη.
-Στη
συνέχεια υπήρχε το σιδηρουργείο του Βουτσόπουλου και απέναντι η θρυλική ταβέρνα
του Αιμίλιου με τα αξεπέραστα ψητά κοτόπουλα… δίπλα από την ταβέρνα υπήρχε το
ραφείο του Πασχάλη Ζαγγίλα.
-Στην
αρχή και το τέλος της πλατείας υπήρχαν δύο περίπτερα… το πρώτο ήταν του Γιάννη
Κεχαγιά ή (Κάπ) όπως τον γνώριζαν και το άλλο του κ.Θεοδωρίδη…
 |
-Οινομαγειρείον ο
Σαράντης...την δεκαετία 1950 έως και 1963 έσφυζε από ζωή στο Καλαμπάκι. Τώρα
μόνο αναμνήσεις μπορείς να αναπολήσεις περνώντας απ΄έξω αντικρύζοντας το κτίριο
φάντασμα του παρελθόντος...
|
-Συνεχίζοντας
προς νότια μπορούσες να δείς το κουρείο του Καρλάκη Ιωάννη, και προχωρώντας συναντούσες
το οινομαγειρείο του Σαράντη το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα… παραδίπλα στη θέση
του βενζινάδικου του Καραϊσαρλή Χρήστου υπήρχε εκείνη την εποχή το λαμαρινάδικο
του αείμνηστου Χαράλαμπου Καραϊσαρλή.
-Προχωρώντας περισσότερο συναντούσες το καροποιείο του Μακρή Αναστασίου ενώ σχεδόν απέναντι ήταν το κρεοπωλείο του Παντελέρη Παναγιώτη μαζί με την ταβέρνα όπου απολάμβανες τα καλύτερα ψητά κρέατα στα κάρβουνα
-Επιστρέφοντας πίσω προς την πλατεία, μπορούσες να δεις το μεγάλο κτίριο μύλος όπου σήμερα είναι το εμπορικό κατάστημα του Σωτηρέλη Παναγιώτη. Εκεί από όλη την περιφέρεια του Καλαμπακίου μεταφέρανε με κυρίως ζωήλατα οχήματα καλαμπόκι και σιτάρι για να αλέσουν και να προμηθευτούν το αλεύρι και ζωοτροφές. Δίπλα στον μύλο ήταν το καφεκοπτείο του Χατζόπουλου (Γκόγκα), όπου μοσχομύριζε ο τόπος από τον φρεσκοκομμένο καφέ και παραδίπλα έβλεπες το καροποιείο του Μιχαήλ Αντωνίου και
Μπουργκασλή Μανώλη…
-Συνεχίζοντας
τώρα την βόλτα προς τα βόρεια, έβλεπες το κρεοπωλείο του Παντελέρη Θεόφιλου, το
παντοπωλείο του Κελετζή και στη συνέχεια τα πολυκαταστήματα των Α-φών Κετσιμπάση…
στη συνέχεια υπήρχε το κεμπαπτζίδικο του Μισιρλή με τα αξεπέραστα κεμπάπια, και
ο φούρνος του Μυλωνά με το μυρωδάτο αχνιστό ψωμί. Επίσης ο δεύτερος φούρνος ήταν του Μήτσου Παπαδόπουλου στην απέναντι πλευρά της πλατείας.
-Προχωρώντας
συναντούσες το εμποροραφείο του Μελισσινού Γεωργίου, το παραδοσιακό καφενείο -τηλεφωνείο του "Μιχαλιού" και δίπλα το κουρείο του Μόρφη… συνεχίζοντας συναντούσες το Βιβλιοχαρτοπωλείο-πρακτορείο
Προ-Πο του Κώστα Χριστοδούλου…
-Στη
θέση του Φαρμακείου του Ιωαννίδη που υπάρχει σήμερα υπήρχε η θρυλική ταβέρνα
του Αργύρη, και προχωρώντας συναντούσες το κουρείο του Νίκου Διαμαντακέρη, το καφενείο του Ασλανίδη Χαράλαμπου και
δίπλα το θρυλικό εστιατόριο της κυρά-Μαρίας. Ακόμη πιό δίπλα ήταν το κατάστημα είδη προικός-νεωτερισμοί του Δημοσθένη Παρασκευόπουλου.
-Στη
συνέχεια υπήρχε το μπακάλικο του Ανθόπουλου Δημητρίου, το οποίο αργότερα από τον Γιάννη Ανθόπουλο μετατράπηκε σε αποθήκη-εμπορία ποτών, και αργότερα στο ίδιο σημείο έγινε το κατάστημα ηλεκτρικών συσκευών και το κρεοπωλείο του Καρολίδη Πρόδρομου. Δίπλα υπήρχαν τα παντοπωλεία του Κετσιμπάση
Πρόδρομου και Κετσιμπάση Λάκη όπου γινόταν παρέλαση από τα τρακτέρ-μπαγκαζιέρες
από την Νικήσιανη που ερχόταν για ψώνια.
Παραλείψαμε να αναφέρουμε το φωτογραφείο του Κελετζή που ήταν μετά το
εστιατόριο της κυρά-Μαρίας, ενώ απέναντι υπήρχε το κρεοπωλείο του Κυρκαρά, το ραφείο του Τάσου Δημητρίου, το κουρείο του Σωτήρη και
δίπλα το θρυλικό ζαχαροπλαστείο του Κυριάκου Ιορδανίδη.
-Στη
συνέχεια μπορούσες να δείς την μπυραρία του Βουβού, και απέναντι από τα παντοπωλεία
των Κετσιμπάση στη γωνία υπήρχε το φωτογραφείο του Αραμπατζή Χρήστου.
-Συνεχίζοντας
προς βόρεια κατεύθυνση από δεξιά στη θέση του καφενείου του Γιώργου Παπαδόπουλου που υπάρχει σήμερα, υπήρχε το
κατάστημα επεξεργασία μαλλιού (λανάρα) του Λαζαρίδη Κυριάκου, και προχωρώντας
συναντούσες τον θρυλικό κινηματογράφο «Λυρικόν» που αργότερα μετονομάστηκε «Αστέρια».
-Και
τελειώνοντας την αναφορά με όσα καταστήματα μπόρεσα να θυμηθώ, στο τέλος της μικρής
πλατείας (Μαγόπουλου), υπήρχε ο τρίτος κινηματογράφος του Καλαμπακίου «Ολύμπια»
του κ.Μαρτιάδη.
-Φυσικά
υπήρχαν και άλλα καταστήματα που για την ώρα δεν μπορώ να θυμηθώ, αλλά το μόνο
βέβαιο είναι ότι την εποχή εκείνη το κέντρο του Καλαμπακίου έσφυζε από ζωή και
ζωντάνια, σε αντίθεση με την σημερινή κατάσταση.-
