-To 1-o Δημοτικό Σχολείο Καλαμπακίου όπως είναι σήμερα. Ένα πανέμορφο ιστορικό κτήριο που σύμφωνα με την αφήγηση του αείμνηστου Πασχάλη Κρικόπουλου στο βιβλίο του «Οι Θεμελιωτές του χωριού Καλαμπακίου», κτίσθηκε το 1935. Σ΄αυτό το σχολείο φοίτησαν πολλές γενεές κατοίκων του Καλαμπακίου και συνεχίζουν να φοιτούν μέχρι σήμερα.
-Σήμερα
Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2024 ανοίγουν τα Σχολεία μετά από την χθεσινή αναβολή του
αγιασμού λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών που πρόβλεψε η Μετεωρολογική
Υπηρεσία για την περιοχή μας αλλά δεν επαληθεύτηκε… μετά από δύο (2) και πλέον
μήνες ξεγνοιασιάς για τους μαθητές, αρχίζει και πάλι το Σχολείο.
-Ευκαιρία
λοιπόν για μας τους μεγαλύτερους να αναπολήσουμε τα δικά μας μαθητικά χρόνια, τους συμμαθητές μας και τους δασκάλους
μας… επίσης να θυμηθούμε πόσο διαφορετικά ήταν τα δικά μας χρόνια ειδικότερα
για τις δεκαετίες 1960 και 1970…
-Στην
δική μας εποχή της δεκαετίας 1960 με το που άρχιζαν τα σχολεία έβλεπες το πρωϊ
και το μεσημέρι που σχολούσαν, οι δρόμοι να είναι γεμάτοι από παιδιά, και από
τα γέλια και τις φωνές τους να ξεσηκώνουν τις γειτονιές… σε καμία περίπτωση δεν
έβλεπες την σημερινή κατάσταση όπου γονείς με τα αυτοκίνητά τους να συνοδεύουν
τα παιδιά στο σχολείο και το μεσημέρι να περιμένουν για να τα παραλάβουν… στα
χρόνια τα δικά μας, ακόμη και από το Νηπιαγωγείο πηγαίναμε μόνοι μας χωρίς
καμία συνοδεία γονέα.
-Επίσης
οι παλαιότεροι μπορούν να θυμηθούν ότι δεν υπήρχε μέρα της εβδομάδας κενή για τα
παιδιά… καθημερινώς υπήρχε η κανονική διδασκαλία μέχρι το μεσημέρι και η οποία
συνεχιζόταν μέχρι και το Σαββάτο που εκείνη την εποχή δεν ήταν αργία… επίσης
κάθε Τετάρτη και Σαββάτο το απόγευμα ξαναπηγαίναμε σχολείο για δύο (2) ώρες…
αυτές τις δύο απογευματινές ώρες από ότι θυμάμαι κάναμε το μάθημα της Ωδικής
και Ζωγραφικής ή χειροτεχνίας… αξιοσημείωτο είναι ότι ούτε και την Κυριακή
υπήρχε ημέρα ξεκούρασης… κάθε πρωί της Κυριακής πηγαίναμε στο Σχολείο και από
εκεί με συνοδεία δασκάλων πηγαίναμε στην Εκκλησία για τον υποχρεωτικό
εκκλησιασμό.
-Δεκαετία
1960 στο 1ο Δημοτικό Σχολείο… έτος 1962 στην Α΄τάξη θυμάμαι την
κ.Βασιλική, ενώ στην Β΄τάξη την κ.Αγγελική η οποία μας δίδαξε και στην
Γ΄Τάξη… στην Δ΄τάξη θυμάμαι τον κ.Χρήστο… έναν αυστηρό δάσκαλο καταγόμενο
από ότι θυμάμαι από το Δοξάτο που ερχόταν στο σχολείο με μία μεγάλη Βέσπα… η
αυστηρότητά του ήταν παροιμιώδης που θα θυμούνται όσοι τον γνώρισαν και τον
είχαν για δάσκαλο, ότι την πρώτη ημέρα στο Σχολείο απαίτησε από εμάς τους
μαθητές της Δ΄τάξης να του φέρουμε όλοι από μία βέργα… φυσικά μπορεί ο καθένας
να καταλάβει σε τι θα χρησίμευαν αυτές οι βέργες τις οποίες χρησιμοποιούσε για
να μας μάθει γράμματα… στην Ε΄τάξη έτος 1967 είχαμε τον κ.Πέτρο…
χαρακτηριστικό του ήταν όταν νευρίαζε να μας κτυπά με τις ξύλινες κασετίνες, ενώ στην Στ΄ τάξη είχαμε τον πρόσφατα
εκλιπόντα αείμνηστο κ.Στέλιο ο οποίος εκτελούσε και χρέη δ/ντή του Σχολείου.
-Παραπάνω
αναφέραμε τα αρνητικά των δασκάλων μας που όμως ήταν σωστοί εκπαιδευτικοί,
μάθαμε από αυτούς πολλά που τώρα δυστυχώς δεν μαθαίνουν τα σημερινά παιδιά…
θυμάμαι ότι από τα πιο απλά μαθήματα που τώρα τα θεωρούνε περιττά, την
χειροτεχνία και την Ωδική, μαθαίναμε να κατασκευάζουμε μόνοι μας διάφορες
κατασκευές κυρίως ξυλότυπα σκεύη και καλλιτεχνικές κατασκευές, ενώ στην Ωδική
μαθαίναμε να τραγουδάμε ομαδικά… επίσης απαραίτητες ήταν οι θεατρικές παρουσιάσεις
που κάναμε παραμονές των Εθνικών Εορτών και των Χριστουγέννων με την καθοδήγηση
των δασκάλων μας.
-Κατά
την δεκαετία 1960 στο 1ο Δημοτικό Σχολείο μπορούμε να θυμηθούμε και
τους άλλους εκπαιδευτικούς όπως την κ.Νίτσα, την κ.Χρυσούλα και τον αείμνηστο
δάσκαλο κ.Πανιό Αλέξανδρο ο οποίος έφυγε πρόωρα από την ζωή συνεπεία τροχαίου
ατυχήματος… ήταν από τους καλύτερους δασκάλους, τον θυμάμαι μας έκανε το μάθημα
της Ωδικής… ήταν γνώστης της μουσικής και τον θυμάμαι με το βιολί που είχε και
μας συνόδευε στα τραγούδια.
-Αρκετά
ικανοποιητικός ήταν ο αριθμός των μαθητών εκείνη την εποχή στο 1ο
Δημοτικό Σχολείο… θυμάμαι ότι περίπου 180- 200 μαθητές ήταν συνολικά στις έξη
(6) τάξεις, σε ένα πανέμορφο χώρο με την δενδροστοιχία των ακακιών στην νότια
πλευρά του, το δασύλλιο με τα πεύκα στη βορειοανατολική πλευρά του, τις
αμυγδαλιές από την δυτική πλευρά και τον πανέμορφο λαχανόκηπο στην ανατολική
πλευρά… επίσης πολλοί θα ενθυμούνται τα δύο πανέμορφα παγώνια που υπήρχαν και
τα κουνέλια, που για να γλυτώσουμε το μάθημα παρακαλούσαμε τον δάσκαλο να πάμε
να τα ταίσουμε.
-Παρακάτω
μπορείτε να δείτε μία συλλογή φωτογραφιών από τα μαθητικά χρόνια της δεκαετίας
1960 στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμπακίου.
Από την Β΄Τάξη του 1-ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμπακίου το
έτος 1964...από αριστερά όρθιοι, Κρικόπουλος Βασίλειος, Μελισσινού Ευδοκία,
Κετσιμπάσης Γρηγόριος, Κετσιμπάση Αικατερίνη, Κρυωνίδης Βασίλειος, Ιορδανίδης
Σεραφείμ, Ιωαννίδου Ροδοθέα, Μαγοπούλου Μαρία, Πετρά Βασιλική, Μαύρος Ιωάννης,
Ραφαηλίδης θεόδωρος, Πετρά Σταυρούλα, Κελετζής Πρόδρομος, Αφεντούλη
Σταυρούλα... αριστερά από κάτω, Θεοδώρου Αθανάσιος, Πασακαλέρη Αθηνά, Μιχαήλ
Χαράλαμπος, Κεραμιδάς Κυριάκος, Λασκάκης Αθανάσιος, Μιχαήλ Άννα, Νούλα, Αρχοντίδης
Νικόλαος, Ρίτσα, Κοσμίδου Άννα, Δοβλέτογλου Δέσποινα, Τσομπανίδου Θεανώ και η
Δασκάλα κ.Αγγελική.
1958- Aπό μία τάξη στο 1-ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμπακίου...